CEBNCh

Αρχείο / Βάση Δεδομένων του Ελληνικού Θεάτρου Σκιών

Μεικτό Κέντρο Πανεπιστημίου Γρανάδας

UGR

Εισαγωγικό σημείωμα

Το ελληνικό θέατρο σκιών αποτέλεσε σημαντική πηγή έμπνευσης στο χώρο της ζωγραφικής. Η προσωπική παραγωγή σε φιγούρες και αφίσες των καραγκιοζοπαιχτών αλλά και των επαγγελματιών ζωγράφων στους οποίους ανατέθηκε το έργο αυτό, έφερε στο φως έναν εντυπωσιακό εικαστικό πλούτο, που με τη σειρά του ενέπνευσε διάφορους από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους της νεοελληνικής ζωγραφικής, όπως:

 

α) Ο Γιάννης Τσαρούχης (1910-1989), στον οποίο, από το ξεκίνημά του το 1930, μεγάλη επιρροή άσκησε και το Θ. Σ. μέσα από τις αφίσες του Δεδούσαρου και του Σ. Σπαθάρη.

 

β) Ο Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας, ο οποίος ανέλαβε τα σκηνικά και τα κοστούμια της περίφημης παράστασης "Το καταραμένο Φίδι" του «Ελληνικού Χοροδράματος» (1950).

 

γ) 'Αλλοι γνωστοί έλληνες ζωγράφοι: Γιώργος Σικελιώτης, Γιάννης Μιγάδης, Μίνως Αργυράκης, Μποστ, κ.ά.

 

δ) Πολλοί νεώτεροι ζωγράφοι, όπως ο Τάσος Μαντζαβίνος, ο Κωνσταντίνος Κουγιουμτζής, η Μαρίνα Πετρή, ο Ντίνος Παπασπύρου, κ. ά., που παρήγαγαν σημαντικές σειρές έργων με θέμα τα πρόσωπα και τη θεματική του ελληνικού θεάτρου σκιών.

 

ε) Σκιτσογράφοι: Για εύλογους λόγους, ο χώρος της σκιτσογραφίας χρησιμοποίησε εκτενέστατα την φιγούρα του Καραγκιόζη (το θέμα της σκιτσογραφίας εξετάζεται σε ξεχωριστή θεματική ενότητα).

Tελευταία ενημέρωση:

© Centro de Estudios Bizantinos, Neogriegos y Chipriotas