Ο γενέθλιος τόπος στη διηγηματογραφία του Γ. Μ. Βιζυηνού προσεγγίζεται όχι αποκλειστικά από την πλευρά του συγγραφέα. Η ιδιαίτερη πατρίδα του Βιζυηνού, η Βιζύη της Ανατολικής Θράκης, μετασχηματίζεται στην πεζογραφία του σε εντοπιότητα του πλαστού αφηγητή ή του ήρωα. Πέρα από τις αναγνωρίσιμες όψεις της Βιζύης, όπως αποτυπώνονται στα τοπωνύμια και στις περιγραφές, επιχειρείται η ανίχνευση της σημειωτικής διάστασης του χώρου, καθώς το τοπίο μεταμορφώνεται δραστικά από την αντανάκλαση του ψυχισμού των δρώντων προσώπων.
