Γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1963 στην Αθήνα.
Μετά την αποφοίτησή του από το Λύκειο φοίτησε στη Σχολή Οικονομικών Επιστημών της Νομικής Σχολής Αθηνών (1980-1985). Κατόπιν έλαβε μεταπτυχιακό τίτλο στην “Διοίκηση Επιχειρήσεων δια της Πληροφορικής” (DESS: GestionInformatisée) από το Πανεπιστήμιο της Λυόν (1987).
Από το 1993 μέχρι σήμερα (2015) είναι Υπάλληλος του Υπουργείου Οικονομικών στην Γενική Γραμματεία Πληροφορικών Συστημάτων, ενώ πριν το διορισμό του εργάστηκε σε διάφορες ιδιωτικές εταιρείες.
Μιλά Αγγλικά και Γαλλικά.
Με το θέατρο σκιών ήλθε σε επαφή περί το 1968, όταν, μαζί με τον αδελφό του Γιώργο, πρωτοείδε τον Παναγιώτη Μιχόπουλο στο θέατρο «Άλσος Παγκρατίου» και ίσως παλαιότερα τον Βάγγο Κορφιάτη όντας όμως πάρα πολύ μικρός.
Αργότερα είδε συστηματικά, πάλι στο θέατρο «Άλσος Παγκρατίου» παραστάσεις του Μάνθου Αθηναίου και του Γιώργου Χαρίδημου στην Πλάκα, ενώ σποραδικά παρακολούθησε παραστάσεις του Θανάση Σπυρόπουλου, του Ευγένιου Σπαθάρη, του Βάγγου Κορφιάτη, του Γιώργου Μαμάη και άλλων.
Με τον αδελφό του έστησε ένα μικρό θεατράκι σκιών στο σπίτι τους, χωρίς όμως να έχουν μαθητέψει σε κάποιον επαγγελματία, μελετώντας και επινοώντας ουσιαστικά εξ αρχής τις τεχνικές του Θ.Σ.
Από τον Ιούλιο του 1974 προσέγγισε τον Μάνθο Αθηναίο και έγινε βοηθός του για πάνω από δέκα χρόνια, γνωρίζοντας τα μυστικά της τέχνης και εκτιμώντας τη σπουδαιότητά της αλλά και την συνεισφορά του συγκεκριμένου καλλιτέχνη σ’ αυτήν.
Επίσης γνώρισε πολλούς νεώτερους καραγκιοζοπαίκτες όπως τον Άθω Δανέλλη, τον Ηλία Καρελλά, τον Πάνο Καπετανίδη, τον Κωνσταντίνο Κουτσουμπλή, τον Γιάννη Νταγιάκο, τους Αδελφούς Αθανασίου, τον Σωκράτη Κοτσορέ και άλλους εξίσου σημαντικούς σύγχρονους καλλιτέχνες του είδους.
Από τη θέση του στο Υπουργείο Οικονομικών κατόρθωσε να αποτυπωθούν στα λαχεία των 52 κληρώσεων του Λαϊκού Λαχείου του έτους 2011 βινιέτες με θέματα από τον Καραγκιόζη σε πανελλαδική κυκλοφορία.
Περίπου από το έτος 2005 άρχισε να ασχολείται με τη συλλογή θεμάτων σχετικών με το Θ.Σ. Επίσης ασχολείται αφιλοκερδώς με την ψηφιοποίηση και την ηχητική επεξεργασία και καθαρισμό σχετικών ηχογραφημάτων, καθώς πιστεύει ότι πρέπει να διασωθούν πριν η φθορά του χρόνου τα καταστήσει μη εκμεταλλεύσιμα. Με αυτό τον τρόπο έχει ήδη διασώσει αρκετές ερασιτεχνικές ηχογραφήσεις αποτυπωμένες σε διάφορα αναλογικά μέσα, ενώ έχει διασώσει ηχητικό υλικό που στην αρχική του μορφή ήταν αδύνατο να ακουστεί. Επίσης, η συλλογή δίσκων του είναι επεξεργασμένη ψηφιακά ώστε να δίνει το ποιοτικότερο δυνατό ηχητικό αποτέλεσμα.
Επίσης έχει επιτυχημένα διασώσει και επεξεργαστεί ενίοτε πολύ σημαντικές ιδιωτικές και ανέκδοτες ηχογραφήσεις, όπως μουσική ελλήνων συνθετών, θεατρικό λόγο κλπ που του έχουν κατά καιρούς εμπιστευτεί οι ιδιοκτήτες τους.
Οι απόψεις του ταυτίζονται απόλυτα με αυτές του Κέντρου Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών, σχετικά με το Αρχείο Θεάτρου Σκιών και την συντήρηση και ανάδειξή του, γι αυτό και έχει αφιλοκερδή συνεργασία με αυτό.
